Help, ik kom niet uit mijn burn-out!

Vandaag vroeg iemand mij: “Is het normaal dat het zo lang duurde voordat ik weer kon genieten?” Ze was burn-out geraakt en naarmate het coachtraject vorderde begreep ik ook precies waarom.

Om op haar vraag terug te komen, is het normaal? Ja zeker! Iemand die burn-out raakt ervaart een enorm gevoel van falen. Het is niet gelukt om overeind te blijven, is het overheersende gevoel. Het past ook meteen bij de persoonlijkheid structuur van iemand die gevoelig is voor een burn-out. Het moet perfect en eigenlijk moet het beter.

Op het moment dat je kunt accepteren dat je in een burn-out bent beland, geef je jezelf erkenning.  Dat is helend. Het zijn de eerste stappen richting genezing.

Ooit kreeg ik een verwijzing van iemand die al een jaar geleden was uitgevallen. In dat voorliggende jaar kreeg ze begeleiding van een andere professional. Ik vroeg haar in het intakegesprek of ze het van zichzelf kon accepteren dat ze in een burn-out was beland. Dat had nog nooit iemand aan haar gevraagd, Meteen tranen. Daar zat de angel. .

Vanaf dat moment kon ze pas echt werken aan herstel. Tot die tijd kon ze zichzelf alleen maar streng toe spreken. Iets wat het herstel ook in de weg staat, want het oordeel over jezelf en het veroordelen van de burn-out, geeft je alleen maar meer stress. Het veroordelen van de burn-out ziet je brein als gevaarlijke situaties, waardoor het alleen maar om meer stresshormonen gaat vragen. De stress giert door je lijf, waardoor je opgejaagd voelt en zelfs angstig kunt voelen. Hierdoor houdt je je stressklachten als het ware in stand. Je bent misschien wel weg bij de stressvolle situatie op je werk, maar door jezelf streng toe te spreken, dien je iedere dag nog steeds stress toe, waardoor je niet tot rust komt, niet herstelt en zeker niet gaat ontspannen, laat staan genieten.

Bovendien houdt de veroordeling van jezelf je weg bij de pijn en dus ook bij je herstel. Want als je alle negatieve emoties wegdrukt, lukt het ook niet meer om de positieve emoties te ervaren. Het brein kan die twee niet uit elkaar houden. Helaas moet je daar moet je daar juist naar toe om weer verder te kunnen. Om te genezen. En daarna… zodat je weer kunt genieten.

Wat is de eerste stap naar herstel van burn-out?

De eerst stap naar herstel zit dus in het erkennen, niet oordelen of veroordelen, maar toestaan dat het zo is. Dat je burn-out bent geraakt. Als je dat kunt erkennen en het niet meer bedekt met oordelen, kun je kijken naar het ontstaan van de burn-out. Hoe komt het dat je hierin bent beland? Je had nooit gedacht dat jou dat zou overkomen. Je bent de grip onderweg ergens verloren en weet niet meer hoe je het terug kunt pakken. Coaching kan je hier bij helpen. Het leert je weer de leiding te nemen over je eigen leven. In één gesprek krijg je al inzicht wat je daarbij kan helpen en hoe je zelf weer aan het roer kan komen te staan. Stress kan afnemen, waardoor je weer kunt genieten van je gezin, vrienden en familie.